Dasar Bahasa

Perjuangan Memartabatkan Bahasa Ibunda dan Kebangsaan

ASAS PEMBENTUKAN MASYARAKAT DI MALAYSIA

DASAR BAHASA

AKTA BAHASA KEBANGSAAN 1963

(AKTA 32)

• Suatu akta bagi menyatukan undang-undang berhubung dengan penggunaan Bahasa Kebangsaan

• Berkuatkuasa di negeri Sabah, Sarawak pada tarikh yang ditetapkan oleh pihak berkuasa negeri masing-masing

• Bahasa Kebangsaan hendaklah digunakan bagi maksud rasmi

• Penggunaan bahasa-bahasa lain dibenarkan bagi apa-apa maksud yang difikirkan perlu demi kepentingan awam termasuk bahasa Inggeris

• Penggunaan bahasa Inggeris dibenarkan di Parlimen dan dewan undangan negeri

• Segala teks rasmi berkenaan undang-undang, akta, enakmen, ordinan hendaklah ditulis dalam bahasa kebangsaan dan Inggeris

• Teks bahasa kebnagsaan adalah sahih melainkan YDPA menetapkan sebaliknya

• Undang-undang bertulis sebelum 1 September 1967 yang diterjemahkan dalam bahasa kebangsaan dianggap sah oleh YDPA

• Bahasa mahkamah hendaklah dalam bahasa kebangsaan dan mahkamah boleh menetapkan sama ada sesuatu prosiding boleh dilakukan dalam bahasa kebangsaan atau Inggeris.

FUNGSI, KEDUDUKAN DAN TARAF BAHASA MELAYU

• Selepas 1957, kedudukan dan taraf BM adalah sebagai bahasa kebangsaan

• Sebagai bahasa kebangsaan BM diwajibkan untuk menjadi bahasa perantaraan dan bahasa rasmi dalam semua hal.

• Ia juga menjadi bahasa pentadbiran, bahasa perhubungan awam serta bahasa ilmu dan semua ini dipikul peringkat demi peringkat oleh BM sejak 1957

• Asmah Hj Omar (1985), bahasa kebangsaan sebahagian bahasa yang melambangkan identiti dan kedaulatan negara

• Fishman (dalam W.H. Whiteley; 1971) mengatakan ada 3 jenis penentuan dasar bahasa di setiap negara iaitu jenis A, B, dan C

• Perkara 152 Perlembagaan Persekutuan menegaskan sekali lagi bahawa dasar bahasa yang dibuat oleh kerajaan untuk membentuk masyarakat pluralistik yang bersatu padu adalah serius

• Ia menetapkan satu bahasa iaitu BM sebagai bahasa kebangsaan atau rasmi untuk mana-mana keperluan

• Asas pembentukan masyarakat di Malaysia yang didasari oleh dasar bahasa yang menetapkan BM sebagai bahasa kebangsaan, yang mesti dipelajari dan digunakan oleh semua orang merupakan simbol identiti masyarakat dan negara bangsa Malaysia

• Bahasa Melayu mempunyai syarat untuk memenuhi keperluan bagi menjadi bahasa kebangsaan yang melambangkan kedaulatan dan perpaduan negara

• 2 ciri tersebut adalah :-

(i) menjadi asas kebudayaan nasional

(ii) menyatupadukan rakyat

• Bahasa yang berbeza-beza menimbulkan kebudayaan yang berbeza juga

• Ia tidak akan menimbulkan satu negara yang mempunyai perpaduan yang teguh

• Perpaduan rakyat yang berbilang bangsa itu boleh dicapai dengan adanya satu kebudayaan nasional yang mempunyai bahasa kebangsaan sebagai lambang ekspresinya (Asmah Hj. Omar; 1985)